Een inleiding tot de algemene verordening inzake gegevensbescherming
De bestaande Richtlijn 95/46/eg werd van kracht in 1995, op een moment dat minder dan 1% van de Europeanen toegang had tot het internet en online-privacybelangen meestal deel uitmaakten van sciencefiction. Sinds die tijd is het internet veel meer en zijn de gegevens toegenomen in aantallen waarvan de meeste mensen niet eens wisten dat ze bestonden (we tellen nu de zettabytes). De manier waarop deze gegevens worden verzameld, opgeslagen en gebruikt is ook fundamenteel veranderd, terwijl dezelfde verouderde regels voor gegevensbescherming van toepassing zijn.
Wat is de AVG?
De algemene verordening inzake gegevensbescherming (AVG) harmoniseert de wetten inzake gegevensbescherming in de EU die geschikt zijn voor het digitale tijdperk. Door één enkele wet in te voeren, gelooft de EU dat deze een betere transparantie zal brengen om de rechten van individuen te ondersteunen en de digitale economie te laten groeien.
De AVG legt nieuwe regels op aan bedrijven, overheidsinstellingen, non-profitorganisaties en andere organisaties die goederen en diensten aanbieden aan mensen in de EU, of die gegevens over inwoners van de EU verzamelen en analyseren. Zelfs organisaties buiten Europa moeten zich aan de regels houden, of worden op andere wijze geconfronteerd met aanzienlijke boetes.
Het primaire doel van de AVG is om burgers weer controle te geven over hun persoonlijke gegevens. Vanuit economisch oogpunt heeft de AVG tot doel de regelgeving voor het internationale bedrijfsleven te vereenvoudigen door de regelgeving binnen de EU te uniformeren.
Omdat de AVG een verordening is en geen richtlijn, betekent dit dat deze vanaf mei 2018 rechtstreeks van toepassing is in alle lidstaten van de EU. Een richtlijn geeft de lidstaten alleen opdracht om de regelgeving uit te voeren, maar handhaaft deze niet.
Waarom wil de EU deze wet?
De EU stelt dat “de verordening een essentiële stap is om de grondrechten van de burgers in het digitale tijdperk te versterken en het bedrijfsleven te faciliteren door de regels voor bedrijven in de digitale eengemaakte markt te vereenvoudigen. Eén enkele wet zal ook een einde maken aan de huidige versnippering en de dure administratieve lasten, wat het bedrijfsleven ongeveer 2,3 miljard euro per jaar zal besparen”.
Eén enkele wet maakt een einde aan de verwarrende situatie dat 28 afzonderlijke lidstaten allemaal hun eigen wet- en regelgeving volgen. Hoewel de AVG zeer streng is, kan een organisatie, als zij eenmaal aan de regels voldoet, met vertrouwen zaken doen in de hele EU. De hoopvolle verwachting is dat dit zal leiden tot een aanzienlijke administratieve kostenbesparing.
Organisaties die zich niet aan de regels houden, kunnen boetes krijgen tot 20 miljoen euro, of 4% van de jaarlijkse inkomsten – afhankelijk van wat het hoogst is. Deze boetes zijn enorm en kunnen organisaties van elke omvang ernstig schaden. Het benadrukt het belang van het doorvoeren van de aanzienlijke operationele hervormingen die nodig zijn om aan de eisen te voldoen wanneer de dag aanbreekt.
Worden voortgezet…
De Europese wetgeving is van nature ingewikkeld, aangezien 28 zeer verschillende landen het eens moeten worden over het definitieve document. Het is des te opmerkelijker dat er overeenstemming is bereikt over zo’n strenge regelgeving. De ernst van de AVG mag niet worden onderschat en daarom zullen we in de toekomst meer artikelen aan dit zeer belangrijke onderwerp wijden.
